Σήμερα ξεκινά μια διοργάνωση που για πρώτη φορά παρακολούθησα συστηματικά το 1994, όταν και η Εθνική μας ομάδα επισκέφθηκε τις Η.Π.Α. Για το ποδόσφαιρο που παίξαμε, δεν θα αναφέρω κάτι μιας και ο απολογισμός των 10 goal κατά και 0 goal υπέρ δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια. Απλά θυμάμαι το match Βραζιλίας - Ολλανδίας (3-2), το καλύτερο επιθετικό δίδυμο (Ρομάριο - Μπεμπέτο) που έχω δει και το ηχηρότατο χαστούκι της Βουλγαρίας στα Panzer.Ήδη θα σκέφτεσθε ότι ο τίτλος δεν ταιριάζει και τόσο με την εισαγωγή που έκανα. Απλά, τώρα που ξεκινά το αθλητικό γεγονός με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον (καλοί οι Ολυμπιακοί αλλά πλέον έχουν ξεφύγει από την αρχική τους μορφή και κατεύθυνση...το baseball, το bandminton και το ψάρεμα πέστροφας ΔΕΝ είναι ολυμπιακά αθλήματα), αρχίζω και ακούω παράπονα από γυναίκες για τον μήνα που θα περάσει.
Έτσι, γρήγορα σχηματίζεται ένα χαιρέκακο χαμόγελο στα χείλη μου, συνοδευόμενο με σκέψεις εκδίκησης για όλα τα ατάλαντα talent show που έχω δει, με χορούς, τραγούδια και κριτικές επιτροπές για τα πανηγύρια. Για όλες τις σειρές με γυναίκες που ενδιαφέρονται μόνο για γυαλιά, μαλλιά και πουλιά (όχι αυτά που πετάνε). Και τέλος, φυσικά για όλα τα επεισόδια της σειράς Grey's Anatomy...
Καλώς να αρχίσει και να μας προσφέρει ωραίο θέμα η διοργάνωση που ξεκινά σε λίγες ώρες...
