...και μου άρεσε(*) Το Sonisphere festival. Αγαπημένα συγκροτήματα που συμπύκνωσαν σε 7 ώρες, είκοσι χρόνια μουσικής ιστορίας. Hail to Hetfield, Mustaine, Ian, Lombardo!
(*) Το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Ορισμένοι αγώνες ήταν καλοί και μέσα στο κατακαλόκαιρο με τα κανάλια να δείχνουν 'Grey's Anatomy', '1000+1 νύχτες', 'Sex & City' και η 'Τούτσι από το Χαλκούτσι', αποδείχθηκε πραγματική όαση.
(*) Ο Diego Forlan. Καθαρά ο πιο πολύτιμος παίκτης του Mundial. Ποιος Messi, ποιος Ronaldo, ποιος Charisteas; Μια ομάδα μόνος του ο αρχηγός της Ουρουγουάης, παράδειγμα προς μίμηση για τους αστέρες που μας πλασάρουν.
(*) Beach handball. Άμμος, ήλιος, ιδρώτας, πιρουέτες, εναέριες μονομαχίες και goal. Καθαρά το πιο εντυπωσιακό, αλλά συνάμα αδικημένο, άθλημα από αυτά που γίνονται σε άμμο.
...και δεν μου άρεσε
(*) Η τρομερή κίνηση στον πηγαιμό προς οπουδήποτε εκτός Αττικής το Σ/Κ και η τάση των οδηγών να παίζουν Tetris μέσα στο μποτιλιάρισμα.
(*) Η κλοτσοπατινάδα της Ολλανδίας στο 1ο ημίχρονο του τελικού με την Ισπανία. Ο Μιγιάγκι-san θα ήταν περήφανος για τον De Jong.
(*) Η 'καθαρότητα' της Ουρουγουάης. Δεν νοείται η ομάδα με το πιο 'αντρικό' παρελθόν στο ποδόσφαιρο να έχει μόλις 9 κίτρινες στην διοργάνωση. Αλητεία!
(*) Η μεταγραφολογία των ημερών. Για να πουλήσουν, οι εφημερίδες έχουν φέρει στην Ελλάδα κάθε καρυδιάς-καρύδι. Τρανταχτό παράδειγμα, η έλευση του Ronaldinho.
