Για άλλη μια φορά θα αποτυπώσω σκέψεις που έχω σχετικά με τα συναισθήματα που δημιουργούνται από την "τριβή" των δύο φύλων. Αυτή την φορά θα αναζητήσω την αγάπη. Αλήθεια υπάρχει ακόμη αυτό το συναίσθημα μεταξύ των συντρόφων; Τι το κάνει τόσο ξεχωριστό και όλοι το εξυμνούν μέσα από τραγούδια, στα γράμματα τους και στις εξομολογήσεις τους;
Για να τελειώσει το παραμύθι, γνώμη μου είναι ότι η αληθινή αγάπη έχει δεχθεί ένα μεγάλο πλήγμα από τις τωρινές συνθήκες διαβίωσης. Άγχος, πίεση, τρέξιμο δε σου αφήνουν ψυχή για να μοιραστείς με τον σύντροφο σου. Όταν τελικά καταφέρεις να νιώσεις αυτό που τόσο καιρό προσπαθούσες, τότε είσαι έρμαιο στις ορέξεις του "αντίπαλου στρατοπέδου". Ένα ωραίο πρωί, ίσως υποβιβαστείς στο "καλό παιδί" που σε θέλουν για φίλο αλλά όχι για να δεχτούν την αγάπη που έχτιζες τόσο καιρό σαν το γεφύρι της Άρτας. Και έτσι εσύ θα μείνεις να αναρωτιέσαι αν τελικά αξίζει το ταξίδι προς την Ιθάκη.
Το κακό από όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι όσα θα έχεις κερδίσει προσπαθώντας να μάθεις, συνηθίσεις τον άλλον θα στα πάρει πίσω η απογοήτευση της εγκατάλειψης. Μετά ποιος ο λόγος να πρέπει να αγαπήσεις τον άλλον; Για να μπει το κερασάκι στην τούρτα της σχέσης; Για να λες ότι η σχέση σου έχει και αγάπη πέρα από ερωτική έλξη; Άλλο ένα τεράστιο "όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω..." βγαίνει από μέσα μου. Η αγάπη κοστίζει πολύ ακριβά για να χαραμίζεται...
Iron Maiden - Wasting Love
Dream on brother while you can
Dream on sister I hope you find the one
All of our lives covered up quickly by the tides of time
Spend your days full of emptyness
Spend your years full of lonliness
Waisting love in a desperate caress
Rolling shadows of nights
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου