Σε έναν ειδυλλιακό κόσμο τα πάντα θα ξεκινούσαν από τον σεβασμό. Από τον σεβασμό στο περιβάλλον, στον γείτονα, στον γονιό, στον δάσκαλο, στον αγαπημένο/η σου. Έτσι όλα θα είχαν μια στέρεη βάση για να περάσουν ομαλά από την θεωρία στην πράξη.Αμ δε...Στην Ελλάδα ισχύει ότι και στο γνωστό ανέκδοτο με τον Εβραίο..."Όλοι γύρω γύρω είχαν Σάββατο και εγώ είχα Κυριακή". Εδώ πρέπει να απαιτείς το εξ' ορισμού δικαίωμα σου, δηλαδή να σε αντιμετωπίζουν με στοιχειώδη σεβασμό και όχι σαν ένα σάκο του box. Όχι δεν είμαι το μέσο με το οποίο θα συμπληρώσει κάποιος το βαρετό 8ωρο του και δεν θέλω να είμαι ο 'προνομιούχος' που θα εισπράξει νεύρα επειδή έτυχε να βρίσκεται στο λάθος μέρος εκείνη τη στιγμή.
Εκεί καταντήσαμε λοιπόν σαν κοινωνία, που ανέδειξε αναρίθμητα φωτεινά 'στοιχεία'. Εμείς να νιώθουμε καλά (και αν δεν νιώθουμε ας το εξαπλώσουμε) και όλοι οι υπόλοιποι να πάνε να συνουσιαστούν. Τελικά τι κοινό έχουμε πια με τους πρόγονους μας; Απλά αναμασάμε το παραμύθι για τα περασμένα μεγαλεία, χάνοντας το παρόν και καταστρέφοντας τις ευκαιρίες για ένα υγιές αύριο.
St. Anger round my neck
St. Anger round my neck
He never gets respect
St. Anger round my neck
Metallica - St. Anger
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου