Η αιώνια μάχη. Λογική εναντίον συναισθήματος. Τον τελευταίο καιρό βρίσκομαι στο μέτωπο αυτής της διαμάχης παίζοντας ρόλο διπρόσωπο. Μια είμαι το μέρος του ενός και μια του άλλου με δική μου επιλογή.Αλλάζω στρατόπεδα ανάλογα την ημέρα και την διάθεση μου. Κάνω σαμποτάζ και στις δύο πλευρές γνωρίζοντας τα σχέδια των αντιμαχόμενων πλευρών. Εγώ ο ίδιος, είμαι ο παράγοντας X που αλλάζει τα δεδομένα και τις ισορροπίες. Η μάχη μαίνεται για τα καλά και το ενδιαφέρον κορυφώνεται.
Εγώ απλά κάθομαι σαν τον φιλοπόλεμο θεό που παρακολουθεί την σύρραξη και ευφραίνεται από την κλαγγή των "όπλων". Νομίζω πως έχω τον έλεγχο. Νομίζω πως μπορώ να καθορίσω τον νικητή με ένα απλό άγγιγμα. Η αυταπάτη της επιλογής. Η σιγουριά του εγωιστή.
Στο τέλος όμως, σε καταλαβαίνουν και οι δύο πλευρές, οπότε και στρέφονται εναντίον σου. Σε τοποθετούν στην διελκυνστίδα και τραβούν προς αντίθετες κατευθύνσεις με όλη τους τη δύναμη.
Πόσο αντέχεις;
"Dont you think I know what Im doing
Dont tell me that its doing me wrong
This is where I feel I belong"
Black Sabbath - Snowblind
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου