Σε άδειους δρόμους οδηγώΚαι μέσα από σκιές διασχίζω γειτονιές
Καυτό τσιμέντο λιώνει τις σόλες
Και τις σκέψεις μου…
Χύνω λίγο νερό επάνω του και περιμένω
Πριν εξατμιστεί θα μου δείξει τον δρόμο
Η κατηφόρα σίγουρα θα με βγάλει στον προορισμό μου
Αφήνω την πόλη πίσω μου παραπονεμένη
Και πιο έρημη…
Ο ορίζοντας της θάλασσας με καλωσορίζει
Και για πρώτη φορά το κεφάλι μου γαληνεύει..
Βουτώ στο νερό και κρατώ την αναπνοή μου..
Ησυχία..
Αναδύομαι στην επιφάνεια
Και αντικρίζω ένα καινούριο φως..
Όλα παίρνουν τις σωστές τους διαστάσεις
Και μέσα μου γεμίζω χρώματα
Όλα δείχνουν καλύτερα
Από τον
Σωκράτη Αργείτη
14/08/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου