Me vs eM Chronicles - Ep. 2 - Αντεπίθεση

Άλλη μια μέρα πέρασε από πάνω μου, δίχως να αφήσει κάτι το ιδιαίτερο. Οι αγγλόφωνοι το ονομάζουν "flat line". Επιστρέφοντας στη βάση μου ένιωσα μια περίεργη ανησυχία που για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να εξηγήσω. Ένστικτο; Προαίσθημα; Η απάντηση δεν ήταν ξεκάθαρη μέσα μου. Απλά κάτι με προειδοποιούσε.

Αφού ολοκληρώθηκαν τα τυπικά και μπήκα στο δωμάτιο μου, οι ανησυχίες επιβεβαιώθηκαν. Ο επίμονος άλλος μου εαυτός στεκόταν εκεί, έχοντας όμως μια μεγάλη "χαρακιά" πάνω του, προϊόν του προηγούμενου διαξιφισμού μας. Αυτή τη φορά με εξέπληξε ρίχνοντας άμεσα τα βέλη του. Είχε καταλάβει ότι θα τον αγνοούσα επιδεικτικά για άλλη μια φορά.

- "Ξέρεις, αυτό που έκανες τις προάλλες δεν σε χαρακτηρίζει. Νομίζω ότι ξεχνάς ποιον έχεις απέναντι σου."
- Το ότι έχω φτάσει σε αυτό το τέλμα ευθύνεσαι κατά ένα μεγάλο μέρος εσύ. Οπότε μην μου ζητάς και τα ρέστα.
- "Μπράβο αχαριστία...Τις άλλες φορές που ήμουν εκεί να σε στηρίξω το ξέχασες. Το ψυχολογικό ντοπάρισμα που σου έδινα, και αυτό το λησμόνησες. Το έχεις καταλάβει ότι δεν μπορείς χωρίς εμένα; Έχει μπει στο ξεροκέφαλο σου ότι μόνο με εμένα θα είσαι για πάντα μαζί;"
- Επειδή το έχω καταλάβει, γι' αυτό και σε κρατώ σε απόσταση τώρα. Δε χρειάζομαι "χάδια" και εύκολες λύσεις. Πρέπει να απαγκιστρωθώ από το υπερεγώ που μου έχεις χτίσει. Αρκετά..
- "Ωραία λοιπόν. Κάνε με στην άκρη αν αυτό νομίζεις ότι θα σε βοηθήσει. Να δεις όμως που εσύ θα με αναζητήσεις και πάλι..."
- Αν και με πονά που το παραδέχομαι, θα συμφωνήσω μαζί σου.

Άλλαξα στα γρήγορα και βγήκα έξω να ξεχαστώ. Η αντεπίθεση του με είχε βρει απροετοίμαστο και ο αιφνιδιασμός είχε πετύχει. Άλλη μια χαμένη μάχη...