Φορές-φορές ζούμε στιγμές που για κάποιο ανεξήγητο λόγο είναι μοναδικές για εμάς και σίγουρα δεν πρόκειται να επαναληφθούν. Έτσι, περνούν και αυτές στην σφαίρα της απορίας "Αν είχα ενεργήσει έτσι, τότε τι θα γινόταν;"Όλα τελικά είναι θέμα χρονισμού. Αρκεί ένα ψήγμα χρόνου για να χαθεί η στιγμή, από την ατολμία μας να κάνουμε το βήμα και να αρπάξουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Άπαξ και σου ξεφύγει, καλύτερα να την τοποθετήσεις στο πάνθεον με τις υπόλοιπες αναμνήσεις που χρήζουν ειδικής ανάλυσης με την απαραίτητη συνοδεία φίλων και αλκοόλ.
Ρίσκο αγαπητά αγόρια και κορίτσια. Εκεί βρίσκεται η γοητεία του παιγνίου. Αν μένουμε στα λόγια και φοβόμαστε να βγούμε από την "συσκευασία" μας, τότε χάνεται η χαρά της "χρήσης", της εμπειρίας, καθώς και της γνώσης του αποτελέσματος.
"Η ζωή μου περνά και χάνεται
η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται
η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται μάτια μου
Μια στιγμή και μ' αφήνεις μόνο μου
μια στιγμή και είμαι μόνος μου, μόνος μου"
Γίαννης Πάριος - Σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου