Εικόνες του μυαλού μου

Οι μέρες που απομένουν μέχρι να αναρρώσω πλήρως, μου θυμίζουν αγώνα σε τροχιά σπειροειδή που στο κέντρο έχει στρογγυλοκάτσει ο πόνος. Δίπλα μου τρέχει εκείνη υπομονετικά, με ρυθμό που να μπορώ να αντέξω για να συνεχίσω. Λίγο πριν ολοκληρώσω την διαδρομή, μου αφήνει το χέρι, ορμάει μπροστά και με περιμένει στον τερματισμό με μια αγκαλιά ανοιχτή για να ξεκουραστώ μέσα της...